Niet normaal hoe snel de dagen hier voorbij gaan. En niet alleen omdat ze korter zijn maar we zijn gewoon constant lekker bezig. We worden wakker, gewoon uit onszelf dus niet van een irritante wekker ofzo. Het is dan een uur of half 8. Ik ga eruit om het vuur beneden aan te maken. Will doet de haard van boven aan. Gewoon even de kou eruit. Ik zet meteen een keteltje water op de kachel voor de thee straks. Eerst koffie en daarvoor smokkel ik toch even met de waterkoker. Een uur wachten op de ochtendkoffie zou teveel sacherijn opleveren. Ik lees de digitale krant terwijl ik het vuurtje in de gaten houdt. Het gaat niet altijd in één keer goed en waarom begrijpen we niet. We worden wel steeds beter in vuurtjes maken en leren de kachels steeds iets beter kennen. Het hout een dag eerder binnen leggen zodat de kou eruit kan werkt goed.
Als de koffie klaar is breng ik een kopje naar boven waar William meestal een uurtje moet werken. Ik drink beneden mijn tweede bakkie en dan ga ik aan de slag. Jas aan, laarzen aan, en door de sneeuw banjeren naar de houtschuur. s’Morgens heb ik nu eenmaal de meeste energie! Tassen vullen met houtblokken en binnen wegzetten zodat het hout wat op kan warmen. Ik hak nog wat blokken in kleinere stukjes om als aanmaakhout te gebruiken. Vind ik leuk! Dit kan nu nog in de keuken… Soms toch erg handig dat die vloer nog grotendeels ontbreekt. William komt naar beneden voor nog een kop koffie en dan gaat hij ook naar buiten. Hij schept de nieuwe sneeuw weer van de paden en vult, als ik het vraag, wat pannen met sneeuw zodat we die op de kachels kunnen zetten. Creatief zijn is vereist als je nog geen stromend water hebt.
Ik vul het vogelvoer weer aan en zie ze meteen aan komen vliegen. We hebben een voederbakje voor het raam zodat we ze vanuit binnen goed kunnen zien. Die gasten hebben een vol buikje nodig om op te warmen. Vooral kool – en pimpelmezen komen maar de boomklevers zijn er altijd als eerste. Ze zien er iets anders uit dan die in Nederland. Een witte borst in plaats van oranje. Ik heb het eens opgezocht en het blijkt inderdaad een ondersoort te zijn hier in Scandinavië. Ze zijn totaal niet schuw. Verderop zien we een grote bonte specht gaten pikken in een grote bosmierenhoop. Slimmerik! Hij bezoekt ook altijd even onze appelboom waar hij luid zit te kloppen.
Mooi om te zien hoe iedereen hier de vogels de winter door helpt. Hele grote zakken met nootjes en zonnebloempitten vooral, liggen hier in de winkels voor slechts een tientje ongeveer. Over de winkels hier ga ik een hele blog maken binnenkort. 🙂
Terwijl we zo buiten bezig zijn worden we altijd wel afgeleid door iets… staan we stil om ergens naar te kijken, te luisteren, en vaak besluiten we een stuk te gaan wandelen. Lekker even bewegen en die Nederlandse benen heuvelproef maken. Ook dat verbetert verrassend snel! We zien sporen in de sneeuw van allerlei dieren en soms zien we degene die ze maken ook. Herten, reeën, hazen, elanden, vossen… Er is hier echt ruimte voor iedereen!
Als we terug komen snel nieuw hout in de kachels stoppen en hopen dat ze niet al uit waren gegaan. Dan is het alweer tijd voor de lunch. Lekker iets warms zoals een wrapje met ham en kaas of een grote kom verse groentesoep! Die maakte ik de eerste week hier, meteen een hele grote pan. Toch even zoeken in ons kleine supermarktje. Geen soepgroenten voorgesneden dus zelf bij elkaar gezocht. Knolselderij, wortels, prei en uien. Gelukkig hadden ze wel bouillonblokken maar helaas geen schenkels ofzo. Na een uurtje ouderwets hakken, snijden en ballen draaien heeft de pan de rest van de dag op de kachel gestaan en voilà, 10 potten verse groentesoep voor in mijn diepvries. Heerlijk dit!
De vedspis, oftewel het houtfornuis, zag er niet uit alsof het nog zou werken. Waarschijnlijk is het ook al even niet gebruikt. Maar de buurman vertelde dat er niks mis mee was en het gewoon gebruikt is geweest in deze staat. Dus ach, toch geprobeerd en het werkt perfect! Ben er heel blij mee! Ik had slechts één gaspit met een gasfles en dat beperkt mij toch in mijn kookkunsten. Nu heb ik weer opties! Zo leuk om dit alles te ontdekken… Hoe het vroeger ging. En ja het kost tijd… Alles kost hier tijd. Maar dat hebben we dus in overvloed.
Maar er is niks waar ik liever mijn tijd aan zou besteden! Zorgen voor onszelf, voor eten, warmte en onderdak! Meer zou je niet nodig moeten hebben.
Na de lunch kan ik afwassen met het water wat inmiddels warm is van de gesmolten sneeuw. Vaak begin ik al met de voorbereidingen voor het avondeten. Nog wat lopen prullen links en rechts, beetje klussen en om half 4 wordt het alweer donker. Dat verschil merk je ook al goed. 2 weken geleden was het om 3 uur al donker. Elke dag een paar minuten langer licht nu. Tijd om verder te gaan met deze website maar dat hou ik niet lang vol. Van stilzitten krijg ik het koud. En van veel buiten zijn word ik slaperig. Nog even tv kijken en ik doezel al snel in slaap onder mijn dekentje. Dusss…. De dag is weer voorbij… Voorbij gevlogen weer! En ik kijk nu al uit naar morgen.😊